കെ. എം. രാജൻ മീമാംസക്

നമ്മുടെ മാതൃഭൂമിയായ ആര്യാവർത്തം അഥവാ ഭാരതം, ഹിന്ദുസ്ഥാൻ, ഇന്ത്യ എന്നിവയായി മാറിയ നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ
യാത്രയുടെ ചരിത്രം ശരിക്കും നമ്മെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നതാണ്.

ധർമ്മം, മഹത്വം, സംസ്കാരം, സാഹിത്യം, ഭാഷ, ജ്ഞാന – വിജ്ഞാനം, സ്വർണം, ധന – സമ്പത്ത്, വ്യവസായ- നൈപുണ്യങ്ങൾ എന്നിവക്ക് നേരെയുള്ള ആക്രമണങ്ങൾ,നാശ – വിനാശങ്ങൾ, കൊള്ള, കവർച്ച, മോഷണം, നശീകരണം, തീകൊളുത്തൽ, കൊലപാതകം, സ്ത്രീകളേ ഏറ്റവും മോശമായി അപമാനിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള ആക്രമണം തുടങ്ങിയവയൊക്കെ സംഭവിച്ചപ്പോൾ ഈ രാഷ്ട്രത്തിന്റെ ആത്മാവ്, ഭാരതത്തിന്റെ മനസ്സ്, പ്രത്യയശാസ്ത്ര അടിത്തറ, മൗലികഗ്രന്ഥങ്ങൾ, ത്യാഗപൂർണ്ണമായ ജീവിതശൈലി എന്നിവക്ക് കനത്ത ആഘാതം ഏറ്റു.
നമ്മുടെ ധർമ്മത്തിന്റെ, വിശ്വാസങ്ങളുടെ, വൈകാരിക മൂല്യങ്ങളുടെ, ഗുരുകുലങ്ങളുടെ, ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ, ആയുധങ്ങളുടെ ആചാര്യന്മാരുടെ വധങ്ങളുടെ കഥ…. നമ്മുടെ ക്ഷേത്രങ്ങൾ, ആശ്രമങ്ങൾ, നമ്മുടെ ചരിത്രത്തെയും ഭൂമിശാസ്ത്രത്തെയും തകർത്തതിന്റെയും വളച്ചൊടിച്ചതിന്റെയും കഥകൾ……ഇവയുടെ നാശം, മാനവികതയെ ചുട്ടുപൊള്ളിക്കുന്നതിൻ്റെ കഥ…. വീരപുരുഷൻമാരുടെ ത്യാഗത്തിന്റെ കഥ, ഗർഭിണികളേയോ നവജാത ശിശുക്കളേയോ കുന്തത്തിന്റെ മുനയിൽ നിർത്തുന്നതുപോലെയുള്ള വിറപ്പിക്കുന്ന അവസാനിക്കാത്ത ക്രൂരതകൾ, അമ്മമാരുടെ നേർക്കുള്ള അവരുടെ ഹൃദയഭേദകങ്ങളായ നികൃഷ്ടവും നിഷ്ഠൂരവുമായ അവസാനിക്കാത്ത ക്രൂരതയുടെയും കഥ…
നിരവധി നൂറ്റാണ്ടുകളായി നമ്മുടെ വൈദിക മതവും സംസ്കാരവും ഭാഷാ സാഹിത്യവും പൂർണ്ണമായും നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. ഗുരുകുല പാരമ്പര്യം ഇല്ലാതായി. നിരവധി ആചാര്യന്മാർ വധിക്കപ്പെട്ടു, നമ്മുടെ സമ്പന്നമായ ഗ്രന്ഥശാലകൾ കത്തിച്ച് ചാമ്പലാക്കി….. പള്ളികളും, ദർഗകളും, നശിപ്പിക്കപ്പെട്ട ക്ഷേത്രങ്ങളുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ പണിതുയർന്നു.

ലോക ചരിത്രത്തിൽ ഇത്തരത്തിൽ മതവെറിയന്മാർ തകർത്തെറിഞ്ഞ മറ്റൊരു ഉദാഹരണം വേറെ ഉണ്ടാകില്ല. അത്തരം ആക്രമണകാരികൾ നമ്മുടെ ചരിത്രപുസ്തകങ്ങളിൽ മഹത്വവത്കരിക്കപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെയുള്ള മിഥ്യാചരിത്രമാണ് നമ്മുടെ സർവ്വകലാശാലകളിൽ പഠിപ്പിക്കുന്നത്. നഗരങ്ങൾ, ഗ്രാമങ്ങൾ, റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനുകൾ, റോഡുകൾ, കെട്ടിടങ്ങൾ എന്നിവ ആക്രമണകാരികളുടെ പേരിലാണ് ഇന്നും അറിയപ്പെടുന്നത്, ഇത് നമ്മുടെ ഈ രാഷ്ട്രത്തിൽ മാത്രമാണ് സംഭവിച്ചത്, ആര്യാവർത്തം ഭാരതവും ഹിന്ദുസ്ഥാനും ഇന്ത്യയും ആയതിന്റെ കഥ…….
വിവിധ കാരണങ്ങളാൽ ആക്രമണകാരികൾ ഭാരതത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. ഭാരതം സമ്പത്തിന്റെയും സദ്‌ഗുണങ്ങളുടെയും രാജ്യമാണ്, അത് പിന്നീട് അക്രമകാരികളുടെ അധിനിവേശത്തിന് കാരണമായി. നൂറ്റാണ്ടുകളായി, വിദേശ ഭരണാധികാരികൾ 200 തവണ രാജ്യം പിടിച്ചെടുക്കാനും കൊള്ളയടിക്കാനും ശ്രമിച്ചു. ഇതിൽ പേർഷ്യൻ അക്കീമെനിഡ് രാജാവായ ഡാരിയസ് വിദേശ ആക്രമണകാരികളുടെ പട്ടികയിൽ ഒന്നാം സ്ഥാനത്താണ്, അതേസമയം മഹാനായ അലക്സാണ്ടറിന് പോലും ഭൂമിയോടുള്ള അത്യാഗ്രഹത്തെ ചെറുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
ബിസി 6 മുതൽ 4 വരെ നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ സിന്ധുനദീതടത്തിന്റെ അക്കീമെനിഡ് അധിനിവേശം നടന്നു. വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ പ്രദേശങ്ങൾ അക്കീമെനിഡ്l പേർഷ്യൻ സാമ്രാജ്യം നിയന്ത്രിച്ചു. ആദ്യ അധിനിവേശം നടന്നത് ബിസി 535 ലാണ്. അക്കീമെനിഡ് സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ കിഴക്കൻ അതിർത്തിയായി രൂപപ്പെട്ട സിന്ധു നദിയുടെ പടിഞ്ഞാറുള്ള പ്രദേശങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണം അവർ ഏറ്റെടുത്തു. സൈറസിന്റെ മരണശേഷം ഡാരിയസ് പഞ്ചാബും സിന്ധും ആക്രമിച്ചു. ഡാരിയസിന്റെ മകൻ സെർക്സസ് ഇന്ത്യയെ ആക്രമിച്ചെങ്കിലും വിജയിച്ചില്ല. സിന്ധ് മുസ്ലീം അധിനിവേശത്തിന് നേതൃത്വം നൽകിയ ഉമയ്യദ് ഖിലാഫത്തിന്റെ സേവനത്തിലെ ഒരു അറബ് സൈനിക കമാൻഡറായിരുന്നു മുഹമ്മദ് ഇബ്നു അൽ-ഖാസിം അൽ-തഖാഫി. അങ്ങനെ ഇന്ത്യയിൽ മുസ്ലീം ഭരണം ആരംഭിച്ചു. ഗസ്‌നിയിലെ മഹ്മൂദ് അല്ലെങ്കിൽ മഹ്മൂദ് ഗസ്‌നവി എന്നറിയപ്പെടുന്ന സെബുക്‌ടെഗിനിലെ യാമിൻ-ഉദ്-ദവ്‌ല അബുൽ-ഖാസിം മഹ്മൂദ് തുർക്കി ഗസ്‌നാവിദ് രാജവംശത്തിന്റെ സ്ഥാപകനായിരുന്നു. 998 മുതൽ 1030 വരെ അദ്ദേഹം ഇവിടം ഭരിച്ചു.
ഏറ്റവും സമ്പന്നമായ നഗരങ്ങളും ക്ഷേത്ര നഗരങ്ങളും ആക്രമിക്കപ്പെടുകയും നശിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു.

ഭാരതം നേരിട്ട വിദേശ ആക്രമണങ്ങൾ

ബിസി 327 ലാണ് അലക്സാണ്ടറുടെ ഭാരത അധിനിവേശം ആരംഭിച്ചത്. പേർഷ്യയിലെ അക്കീമെനിഡ് സാമ്രാജ്യം കീഴടക്കിയ ശേഷം, മാസിഡോണിയൻ രാജാവ് ഭാരത ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലേക്ക് നീങ്ങി. ബിസി 326-ൽ അലക്സാണ്ടർ നടത്തിയ ഹൈഡാസ്പസ് യുദ്ധമാണ് മാസിഡോണിയക്കാർ നടത്തിയ ഏറ്റവും ചെലവേറിയ യുദ്ധം. ഇതിനുശേഷം, തന്റെ സൈനികരുടെ വിലാപങ്ങൾ കേട്ട അലക്സാണ്ടർ ഒടുവിൽ പിന്തിരിഞ്ഞു,അദ്ദേഹം പിന്തിരിയുന്നതാണ് നല്ലതെന്ന് വിശ്വസിച്ചു. മുഹമ്മദ് ഗോറി 1175 AD യിൽ മുൾട്ടാനും പഞ്ചാബും കീഴടക്കി ഇന്ത്യയെ ആക്രമിച്ചു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സാമ്രാജ്യം ഹെറാത്ത് (അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ) മുതൽ ഖൊറാസാൻ പ്രദേശം ഉൾപ്പെടെ പശ്ചിമ ബംഗാൾ വരെ വ്യാപിച്ചു. പൃഥ്വിരാജ് ചൗഹാന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ഉത്തരേന്ത്യയിലെ ധീരരായ രജപുത്ര മേധാവികൾ 1191 AD യിലെ ആദ്യ ടെറൈൻ യുദ്ധത്തിൽ അദ്ദേഹത്തെ തകർത്തു. 1192-ൽ തുർക്കിയിലെ അമ്പെയ്ത്തുകാരുടെ ഒരു വലിയ സൈന്യവുമായി അദ്ദേഹം വീണ്ടും ആക്രമിക്കുകയും രണ്ടാം തരൈൻ യുദ്ധത്തിൽ രജപുത്രരെ പരാജയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. തിമൂർ, പിന്നീട് തിമൂർ ഗുർകാനി, ഒരു ടർക്കോ-മംഗോളിയൻ ജേതാവായിരുന്നു, അദ്ദേഹം ആധുനിക അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ, ഇറാൻ, മധ്യേഷ്യ എന്നിവിടങ്ങളിൽ തിമൂറിഡ് സാമ്രാജ്യം സ്ഥാപിച്ചു, തിമൂറിഡ് രാജവംശത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ ഭരണാധികാരിയായി. ചെങ്കിസ് ഖാന്റെ കുടുംബത്തിൽ നിന്നുള്ളയാളും തുഗ്ലക്ക് രാജവംശത്തിലെ സുൽത്താൻ നാസിർ-ഉദ്ദീൻ മഹ്മൂദ് ഷാ തുഗ്ലക്കിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ഡൽഹി സുൽത്താനേറ്റിനെ ആക്രമിച്ച് 1398-ൽ അദ്ദേഹം ഉത്തരേന്ത്യ പിടിച്ചെടുത്തു. മുഗൾ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ സ്ഥാപകനായ ബാബർ ഭാരതത്തിൽ നാല് പടയോട്ടങ്ങൾക്ക് നേതൃത്വം നൽകിയെങ്കിലും കാര്യമായ നേട്ടങ്ങളൊന്നും ഉണ്ടായില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഞ്ചാമത്തെ ആക്രമണം, പാനിപ്പത്ത് യുദ്ധം, ഇന്ത്യയുടെ രാഷ്ട്രീയ ചരിത്രത്തിൽ ഒരു വഴിത്തിരിവായി. ബാബറിന്റെ വിജയം മുഗൾ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ തുടക്കവും ഡൽഹി സുൽത്താനേറ്റിന്റെ അവസാനവും ഉറപ്പാക്കി.
ഇറാനിയൻ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും ശക്തനായ ഭരണാധികാരിയായ അഫ്ഷാരിദ് രാജവംശത്തിന്റെ സ്ഥാപകനായിരുന്നു നാദിർ ഷാ. അദ്ദേഹം ഗസ്‌നി, കാബൂൾ, പെഷവാർ, സിംഗ്, ലാഹോർ എന്നീ പ്രദേശങ്ങൾ പിടിച്ചടക്കുകയും തുടർന്ന് മുഗൾ പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് മാറുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹം വടക്കേ ഇന്ത്യ ഭരിച്ചു, ഒടുവിൽ 1739 മാർച്ചിൽ ഡൽഹി ആക്രമിച്ചു. കർണാൽ യുദ്ധത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സൈന്യം മുഗളരെ എളുപ്പത്തിൽ പരാജയപ്പെടുത്തി. ഡൽഹി നഗരവാസികളെ ക്രൂരമായി കൊലപ്പെടുത്തി കൊള്ളയടിച്ചു. കൂടാതെ, പ്രശസ്തമായ മയൂര സിംഹാസനവും കോഹിനൂർ രത്നവും ഉൾപ്പെടെ ഖജനാവിലെ എല്ലാ വിലപിടിപ്പുള്ള വസ്തുക്കളും അദ്ദേഹം കൂടെ കൊണ്ടുപോയി. ആധുനിക അഫ്ഗാനിസ്ഥാന്റെ സ്ഥാപകനായിരുന്നു ദുറാനി സാമ്രാജ്യം. 1748 നും 1767 നും ഇടയിൽ നടന്ന മൂന്നാം പാനിപ്പത്ത് യുദ്ധത്തിൽ അദ്ദേഹം ഭാരതത്തെ എട്ട് തവണ ആക്രമിക്കുകയും മറാത്ത സാമ്രാജ്യത്തെ പരാജയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. അഹ്മദ് ഷാ ദുറാനി അഫ്ഗാനിസ്ഥാന്റെ സിംഹാസനത്തിൽ വിജയിക്കുകയും ചുറ്റുമുള്ള എല്ലാ പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്നും വിലപിടിപ്പുള്ള വസ്തുക്കളും സമ്പത്തും കൊള്ളയടിക്കുകയും ചെയ്തു. 1757 ൽ കാണ്ഡഹാറിലേക്ക് മടങ്ങിയ ശേഷം, ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഭാഗം വീണ്ടെടുക്കാൻ ഭാരതത്തിലേക്ക് മടങ്ങാനും മറാത്താ സൈന്യത്തെ നേരിടാനും ദുറാനി തീരുമാനിച്ചു. ഇതിനുശേഷം ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്തോ-പോർച്ചുഗീസ് അധിനിവേശ കാലഘട്ടം വരുന്നു. 1808 ആഗസ്ത് 24-നാണ് ബ്രിട്ടീഷുകാർ ആദ്യമായി ഭാരതത്തിലെ സൂററ്റിലെത്തിയത്. എന്നിരുന്നാലും, 1757-ലെ പ്ലാസി യുദ്ധത്തിലെ വിജയത്തോടെ ഭാരതത്തിലേക്കുള്ള വ്യാപനം ആരംഭിച്ചു. സൈനിക ശക്തിയും ഭരണപരമായ പ്രവർത്തനങ്ങളും ഉൾപ്പെടെ മിക്കവാറും എല്ലാ മേഖലകളിലും ബ്രിട്ടീഷ് കമ്പനിക്ക് നിയന്ത്രണമുണ്ടായിരുന്നു. 1857-ലെ ശിപായി ലഹളയെത്തുടർന്ന് ബ്രിട്ടീഷ് കിരീടം പുതിയ ബ്രിട്ടീഷ് രാജ് എന്ന നിലയിൽ ഭാരതത്തിൻ്റെ നേരിട്ടുള്ള നിയന്ത്രണം ഏറ്റെടുക്കുന്നത് വരെ ബ്രിട്ടീഷ് വികാസം 1858 വരെ നീണ്ടുനിന്നു. ഭാരതത്തിലെ വിദേശ ആക്രമണങ്ങൾ എല്ലായ്പ്പോഴും കൂട്ടക്കൊലകളിലും സ്വത്തുക്കളും സമ്പത്തും കൊള്ളയടിക്കപ്പെടുന്നതിലും കലാശിച്ചു.
ദൗർഭാഗ്യവശാൽ ഭാരതത്തിലെ സ്വയം മറന്ന് സുഖിയന്മാരായി മാറിയ ഉന്നത ഭരണാധികാരികൾ ചരിത്രത്തിൽ നിന്ന് ഒന്നും പഠിക്കാൻ തയ്യാറായില്ല. ആയിരം വർഷങ്ങൾ മുമ്പത്തെ വിട്ടേക്കുക, 1947 ൽ ഭാരതം സ്വാതന്ത്ര്യം നേടിയതിനുശേഷം ഉള്ള ചരിത്രം കാണിക്കുന്നത് നമ്മുടെ ഭരണാധികാരികളിൽ ഭൂരിപക്ഷവും തെറ്റായ അനുമാനങ്ങളിലൂടെ വാചകകസർത്തുകളുമായി മുന്നോട്ട് പോവുകയായിരുന്നു. നൂറ്റാണ്ടുകളായി വൈദേശിക അധിനിവേശത്തിന്റെ കെടുതികൾ ഏറ്റുവാങ്ങിയ നമ്മുടെ രാഷ്ട്രത്തിന് സ്വത്വത്തിലേക്ക് മടങ്ങാൻ, അതായത് ഒരിക്കൽക്കൂടി ആത്മീയവും സാമ്പത്തികവുമായ ലോക ഗുരുസ്ഥാനം അലങ്കരിക്കാനുള്ള സമയം എപ്പോഴാണ് വരുന്നത്? ആര്യാവർത്തത്തിൻ്റെയും ഭാരതത്തിൻ്റെയും മഹത്വം ഇന്ത്യക്ക് എപ്പോഴാണ് തിരിച്ചുകിട്ടുക? രാഷ്ട്രീയ സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടൊപ്പം, സാംസ്കാരിക സ്വാതന്ത്ര്യത്തിൽ നിന്ന്, അതായത് വിദേശ ആശയങ്ങളിൽ നിന്നും, ഇടതുപക്ഷത്തിൽ നിന്നും, കപട മതേതരവാദികളിൽ നിന്നും, അർബൻ നക്സലുകളിൽ നിന്നും എപ്പോഴാണ് നമുക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിക്കുക? കളങ്കിത ചരിത്രം എപ്പോഴാണ് തിരുത്തപ്പെടുക? ഇന്ന് ഇത്തരം കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുമ്പോൾ, ഭാരതം സ്വത്വത്തിലേക്ക് മടങ്ങുന്ന ദിശയിലേക്ക് നീങ്ങേണ്ടതുണ്ട്, അല്ലാത്തപക്ഷം രാഷ്ട്രീയ സ്വാതന്ത്ര്യം നമുക്ക് അർത്ഥശൂന്യമാണ്.

സത്യസനാതന വൈദിക ധർമ്മത്തിന്റെയും ആര്യാവർത്തത്തിന്റെയും പുനരുദ്ധാരണത്തിന് ആഹ്വാനം നൽകിയ
മഹർഷി ദയാനന്ദസരസ്വതിയുടെ 200 -ാം ജന്മവാർഷികം ലോകമെമ്പാടും വിപുലമായി ആഘോഷിക്കുന്ന ഈ വേളയിൽ വർധിച്ച വീര്യത്തോടെ ഉയിർത്തെഴുന്നേൽക്കുന്ന ആര്യസമാജത്തിൻ്റെ സംഘടനാ പ്രവർത്തനത്തിലൂടെ നമുക്ക് വൈദിക രാഷ്ട്രനിർമ്മാണത്തിന് കൂട്ടായി മുന്നേറാം….
വേദമാർഗ്ഗം 2025 അതിന് തിരിതെളിയിക്കട്ടെ.
(കടപ്പാട്: ശ്രീ. സുഭാഷ് ദുവാ ജി, സാമൂഹ്യ മാധ്യമങ്ങൾ)
🙏
കെ. എം. രാജൻ മീമാംസക്
ആര്യപ്രചാരക് & അധിഷ്ഠാതാവ്
വേദഗുരുകുലം, കാറൽമണ്ണ